گل دخترم....نیکای من ...عزیز دل به سرعت برق وباد دوسال از شکوفاشدنت گذشت باتاخیر..دوسالگی ات مبارک نازنینم. بزرگ شدی دخترکم...وبه همین سادگی دوسال از مادرشدنم میگذرد. دیگر خبری از گریه های شبانه و لبخندهای یین خواب نیست... دیگر خبری از گاگله کردن و بلغورکردن کلمات نامفهوم نیست.. دیگرانگارهمه ی علامت تعجبهایت حل شده وکمترچیزی متعجبت میکند. کلمات نامفهوم آن روزگار نه چندان دور حالا جایش را به بلبل زبانی وشیرین زبانی اینروزهایت داده. گاگله کردنهای آنروزها..جایش رابه دویدنهای بامزه وازسر شوق اینروزها داده ومن چه خوب میدانستم که همه ی انروزها چه زود میگذرد... امسال روزهای قبل از تولددوسالگی ات چه کودکانه منتظربودی ازروزهای آخر...
دومین نوروز نیکا
